rakna

See also: räkna

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrahkna/
  • Rhymes: -ahkna

Verb

rakna (weak verb, third-person singular past indicative raknaði, supine raknað)

1. (intransitive) to become unravelled or unwound

   Skóreimarnar röknuðu.

   The shoelaces came undone.

Declension

rakna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rakna
supine (sagnbót)		raknað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		raknandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rakna	við röknum	present (nútíð)	ég rakni	við röknum
	þú raknar	þið raknið		þú raknir	þið raknið
	hann, hún, það raknar	þeir, þær, þau rakna		hann, hún, það rakni	þeir, þær, þau rakni
past (þátíð)	ég raknaði	við röknuðum	past (þátíð)	ég raknaði	við röknuðum
	þú raknaðir	þið röknuðuð		þú raknaðir	þið röknuðuð
	hann, hún, það raknaði	þeir, þær, þau röknuðu		hann, hún, það raknaði	þeir, þær, þau röknuðu
imperative (boðháttur)	rakna (þú)	raknið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	raknaðu	rakniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

raknaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	raknaður	röknuð	raknað		raknaðir	raknaðar	röknuð
accusative (þolfall)	raknaðan	raknaða	raknað		raknaða	raknaðar	röknuð
dative (þágufall)	röknuðum	raknaðri	röknuðu		röknuðum	röknuðum	röknuðum
genitive (eignarfall)	raknaðs	raknaðrar	raknaðs		raknaðra	raknaðra	raknaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	raknaði	raknaða	raknaða		röknuðu	röknuðu	röknuðu
accusative (þolfall)	raknaða	röknuðu	raknaða		röknuðu	röknuðu	röknuðu
dative (þágufall)	raknaða	röknuðu	raknaða		röknuðu	röknuðu	röknuðu
genitive (eignarfall)	raknaða	röknuðu	raknaða		röknuðu	röknuðu	röknuðu

Derived terms

• rakna við ("to come to one's senses")
• rakna úr roti ("to regain consciousness")
• rakna upp ("to become loose")

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• raknet

Verb

rakna

1. inflection of rakne:
   1. simple past
   2. past participle