ramlare
Swedish
editEtymology
editBorrowed from German Rammler, from rammeln (“to mate”). Cognate of Danish ramler.
Noun
editramlare c
Declension
editDeclension of ramlare | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | ramlare | ramlaren | ramlare | ramlarna |
Genitive | ramlares | ramlarens | ramlares | ramlarnas |