Finnish edit

Etymology edit

rauhan (of peace) +‎ omainen (like).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈrɑu̯hɑnˌomɑi̯nen/, [ˈrɑ̝u̯ɦɑ̝nˌo̞mɑ̝i̯ne̞n]
  • Rhymes: -omɑinen
  • Syllabification(key): rau‧han‧o‧mai‧nen

Noun edit

rauhanomainen

  1. peaceful, non-violent, peaceable, inoffensive
    rauhanomainen rinnakkaiselopeaceful coexistence

Declension edit

Inflection of rauhanomainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative rauhanomainen rauhanomaiset
genitive rauhanomaisen rauhanomaisten
rauhanomaisien
partitive rauhanomaista rauhanomaisia
illative rauhanomaiseen rauhanomaisiin
singular plural
nominative rauhanomainen rauhanomaiset
accusative nom. rauhanomainen rauhanomaiset
gen. rauhanomaisen
genitive rauhanomaisen rauhanomaisten
rauhanomaisien
partitive rauhanomaista rauhanomaisia
inessive rauhanomaisessa rauhanomaisissa
elative rauhanomaisesta rauhanomaisista
illative rauhanomaiseen rauhanomaisiin
adessive rauhanomaisella rauhanomaisilla
ablative rauhanomaiselta rauhanomaisilta
allative rauhanomaiselle rauhanomaisille
essive rauhanomaisena rauhanomaisina
translative rauhanomaiseksi rauhanomaisiksi
abessive rauhanomaisetta rauhanomaisitta
instructive rauhanomaisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of rauhanomainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative rauhanomaiseni rauhanomaiseni
accusative nom. rauhanomaiseni rauhanomaiseni
gen. rauhanomaiseni
genitive rauhanomaiseni rauhanomaisteni
rauhanomaisieni
partitive rauhanomaistani rauhanomaisiani
inessive rauhanomaisessani rauhanomaisissani
elative rauhanomaisestani rauhanomaisistani
illative rauhanomaiseeni rauhanomaisiini
adessive rauhanomaisellani rauhanomaisillani
ablative rauhanomaiseltani rauhanomaisiltani
allative rauhanomaiselleni rauhanomaisilleni
essive rauhanomaisenani rauhanomaisinani
translative rauhanomaisekseni rauhanomaisikseni
abessive rauhanomaisettani rauhanomaisittani
instructive
comitative rauhanomaisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative rauhanomaisesi rauhanomaisesi
accusative nom. rauhanomaisesi rauhanomaisesi
gen. rauhanomaisesi
genitive rauhanomaisesi rauhanomaistesi
rauhanomaisiesi
partitive rauhanomaistasi rauhanomaisiasi
inessive rauhanomaisessasi rauhanomaisissasi
elative rauhanomaisestasi rauhanomaisistasi
illative rauhanomaiseesi rauhanomaisiisi
adessive rauhanomaisellasi rauhanomaisillasi
ablative rauhanomaiseltasi rauhanomaisiltasi
allative rauhanomaisellesi rauhanomaisillesi
essive rauhanomaisenasi rauhanomaisinasi
translative rauhanomaiseksesi rauhanomaisiksesi
abessive rauhanomaisettasi rauhanomaisittasi
instructive
comitative rauhanomaisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative rauhanomaisemme rauhanomaisemme
accusative nom. rauhanomaisemme rauhanomaisemme
gen. rauhanomaisemme
genitive rauhanomaisemme rauhanomaistemme
rauhanomaisiemme
partitive rauhanomaistamme rauhanomaisiamme
inessive rauhanomaisessamme rauhanomaisissamme
elative rauhanomaisestamme rauhanomaisistamme
illative rauhanomaiseemme rauhanomaisiimme
adessive rauhanomaisellamme rauhanomaisillamme
ablative rauhanomaiseltamme rauhanomaisiltamme
allative rauhanomaisellemme rauhanomaisillemme
essive rauhanomaisenamme rauhanomaisinamme
translative rauhanomaiseksemme rauhanomaisiksemme
abessive rauhanomaisettamme rauhanomaisittamme
instructive
comitative rauhanomaisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative rauhanomaisenne rauhanomaisenne
accusative nom. rauhanomaisenne rauhanomaisenne
gen. rauhanomaisenne
genitive rauhanomaisenne rauhanomaistenne
rauhanomaisienne
partitive rauhanomaistanne rauhanomaisianne
inessive rauhanomaisessanne rauhanomaisissanne
elative rauhanomaisestanne rauhanomaisistanne
illative rauhanomaiseenne rauhanomaisiinne
adessive rauhanomaisellanne rauhanomaisillanne
ablative rauhanomaiseltanne rauhanomaisiltanne
allative rauhanomaisellenne rauhanomaisillenne
essive rauhanomaisenanne rauhanomaisinanne
translative rauhanomaiseksenne rauhanomaisiksenne
abessive rauhanomaisettanne rauhanomaisittanne
instructive
comitative rauhanomaisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative rauhanomaisensa rauhanomaisensa
accusative nom. rauhanomaisensa rauhanomaisensa
gen. rauhanomaisensa
genitive rauhanomaisensa rauhanomaistensa
rauhanomaisiensa
partitive rauhanomaistaan
rauhanomaistansa
rauhanomaisiaan
rauhanomaisiansa
inessive rauhanomaisessaan
rauhanomaisessansa
rauhanomaisissaan
rauhanomaisissansa
elative rauhanomaisestaan
rauhanomaisestansa
rauhanomaisistaan
rauhanomaisistansa
illative rauhanomaiseensa rauhanomaisiinsa
adessive rauhanomaisellaan
rauhanomaisellansa
rauhanomaisillaan
rauhanomaisillansa
ablative rauhanomaiseltaan
rauhanomaiseltansa
rauhanomaisiltaan
rauhanomaisiltansa
allative rauhanomaiselleen
rauhanomaisellensa
rauhanomaisilleen
rauhanomaisillensa
essive rauhanomaisenaan
rauhanomaisenansa
rauhanomaisinaan
rauhanomaisinansa
translative rauhanomaisekseen
rauhanomaiseksensa
rauhanomaisikseen
rauhanomaisiksensa
abessive rauhanomaisettaan
rauhanomaisettansa
rauhanomaisittaan
rauhanomaisittansa
instructive
comitative rauhanomaisineen
rauhanomaisinensa

Derived terms edit

Further reading edit