reachtóir

Irish

Etymology 1

From reacht (“law”) +‎ -óir.

Noun

reachtóir m (genitive singular reachtóra, nominative plural reachtóirí)

1. lawgiver, legislator

Declension

Declension of reachtóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative reachtóir reachtóirí Vocative a reachtóir a reachtóirí Genitive reachtóra reachtóirí Dative reachtóir reachtóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an reachtóir na reachtóirí Genitive an reachtóra na reachtóirí Dative leis an reachtóir don reachtóir leis na reachtóirí

Derived terms

• reachtóireacht f (“lawmaking”)

Related terms

• reachtach (“law-giving, legislative”, adj)
• reachtaigh (“legislate; enact, decree”, verb)
• reachtaíocht f (“legislation”)
• reachtú m (“legislation; enactment”)

 

Etymology 2

Verb

reachtóir

1. second-person singular future indicative of reachtaigh

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “reachtóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN