recogniturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of recognōscō.
Participle
editrecognitūrus (feminine recognitūra, neuter recognitūrum); first/second-declension participle
- about to recognize
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | recognitūrus | recognitūra | recognitūrum | recognitūrī | recognitūrae | recognitūra | |
Genitive | recognitūrī | recognitūrae | recognitūrī | recognitūrōrum | recognitūrārum | recognitūrōrum | |
Dative | recognitūrō | recognitūrō | recognitūrīs | ||||
Accusative | recognitūrum | recognitūram | recognitūrum | recognitūrōs | recognitūrās | recognitūra | |
Ablative | recognitūrō | recognitūrā | recognitūrō | recognitūrīs | |||
Vocative | recognitūre | recognitūra | recognitūrum | recognitūrī | recognitūrae | recognitūra |