reformowalność

Polish

Etymology

From reformowalny +‎ -ość. First attested in 1972.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.fɔr.mɔˈval.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: re‧for‧mo‧wal‧ność

Noun

reformowalność f

1. reformability

Declension

Declension of reformowalność

	singular
nominative	reformowalność
genitive	reformowalności
dative	reformowalności
accusative	reformowalność
instrumental	reformowalnością
locative	reformowalności
vocative	reformowalności

Further reading

• reformowalność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN