remeti

Catalan

Verb

remeti

1. inflection of remetre:
   1. first/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Esperanto

Etymology

From re- +‎ meti.

Pronunciation

• IPA^(key): [reˈmeti]
• Rhymes: -eti
• Hyphenation: re‧me‧ti

Verb

remeti (present remetas, past remetis, future remetos, conditional remetus, volitive remetu)

1. to put back, put again

Conjugation

Conjugation of remeti present past future singular plural singular plural singular plural tense remetas remetis remetos active participle remetanta remetantaj remetinta remetintaj remetonta remetontaj acc. remetantan remetantajn remetintan remetintajn remetontan remetontajn passive participle remetata remetataj remetita remetitaj remetota remetotaj acc. remetatan remetatajn remetitan remetitajn remetotan remetotajn nominal active participle remetanto remetantoj remetinto remetintoj remetonto remetontoj acc. remetanton remetantojn remetinton remetintojn remetonton remetontojn nominal passive participle remetato remetatoj remetito remetitoj remetoto remetotoj acc. remetaton remetatojn remetiton remetitojn remetoton remetotojn adverbial active participle remetante remetinte remetonte adverbial passive participle remetate remetite remetote infinitive remeti imperative remetu conditional remetus

Portuguese

Verb

remeti

1. first-person singular preterite indicative of remeter