reminiscentia
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /re.mi.niːsˈken.ti.a/, [rɛmɪniːs̠ˈkɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.mi.niʃˈʃen.t͡si.a/, [reminiʃˈʃɛnt̪͡s̪iä]
Etymology 1 edit
From reminīscēns + -ia. Calque of Ancient Greek ἀνάμνησις (anámnēsis).
Noun edit
reminīscentia f (genitive reminīscentiae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | reminīscentia | reminīscentiae |
Genitive | reminīscentiae | reminīscentiārum |
Dative | reminīscentiae | reminīscentiīs |
Accusative | reminīscentiam | reminīscentiās |
Ablative | reminīscentiā | reminīscentiīs |
Vocative | reminīscentia | reminīscentiae |
Descendants edit
- → English: reminiscence
- → French: réminiscence
- → German: Reminiszenz
- → Italian: reminiscenza
- → Spanish: reminiscencia
References edit
- reminiscentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- reminiscentia in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “reminiscentiae”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “reminiscentia”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC
Etymology 2 edit
Participle edit
reminīscentia