remuaja
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
remuaja
- one who celebrates noisily
Declension edit
Inflection of remuaja (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | remuaja | remuajat | ||
genitive | remuajan | remuajien | ||
partitive | remuajaa | remuajia | ||
illative | remuajaan | remuajiin | ||
singular | plural | |||
nominative | remuaja | remuajat | ||
accusative | nom. | remuaja | remuajat | |
gen. | remuajan | |||
genitive | remuajan | remuajien remuajainrare | ||
partitive | remuajaa | remuajia | ||
inessive | remuajassa | remuajissa | ||
elative | remuajasta | remuajista | ||
illative | remuajaan | remuajiin | ||
adessive | remuajalla | remuajilla | ||
ablative | remuajalta | remuajilta | ||
allative | remuajalle | remuajille | ||
essive | remuajana | remuajina | ||
translative | remuajaksi | remuajiksi | ||
abessive | remuajatta | remuajitta | ||
instructive | — | remuajin | ||
comitative | See the possessive forms below. |