reputtaminen
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- IPA(key): /ˈreputːɑminen/, [ˈre̞put̪ˌt̪ɑ̝mine̞n]
- Rhymes: -ɑminen
- Syllabification(key): re‧put‧ta‧mi‧nen
Noun edit
reputtaminen
- verbal noun of reputtaa
- (colloquial) failing in an examination, flunking
Declension edit
Inflection of reputtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | reputtaminen | reputtamiset | ||
genitive | reputtamisen | reputtamisten reputtamisien | ||
partitive | reputtamista | reputtamisia | ||
illative | reputtamiseen | reputtamisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | reputtaminen | reputtamiset | ||
accusative | nom. | reputtaminen | reputtamiset | |
gen. | reputtamisen | |||
genitive | reputtamisen | reputtamisten reputtamisien | ||
partitive | reputtamista | reputtamisia | ||
inessive | reputtamisessa | reputtamisissa | ||
elative | reputtamisesta | reputtamisista | ||
illative | reputtamiseen | reputtamisiin | ||
adessive | reputtamisella | reputtamisilla | ||
ablative | reputtamiselta | reputtamisilta | ||
allative | reputtamiselle | reputtamisille | ||
essive | reputtamisena | reputtamisina | ||
translative | reputtamiseksi | reputtamisiksi | ||
abessive | reputtamisetta | reputtamisitta | ||
instructive | — | reputtamisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |