rewelacja

Polish

Etymology

Borrowed from French révélation, from Late Latin revēlātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.vɛˈlat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: re‧we‧lac‧ja

Noun

rewelacja f

1. revelation, sensation, stunner (anything that is stunning)

   Synonym: sensacja

Declension

Declension of rewelacja

	singular	plural
nominative	rewelacja	rewelacje
genitive	rewelacji	rewelacji/rewelacyj (archaic)
dative	rewelacji	rewelacjom
accusative	rewelację	rewelacje
instrumental	rewelacją	rewelacjami
locative	rewelacji	rewelacjach
vocative	rewelacjo	rewelacje

Derived terms

adjective

• rewelacyjny

 

Related terms

adverb

• rewelacyjnie

 

noun

• rewelacyjność

 

Further reading

• rewelacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rewelacja in Polish dictionaries at PWN