riepottaminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
edit- IPA(key): /ˈrie̯potːɑminen/, [ˈrie̞̯po̞t̪ˌt̪ɑ̝mine̞n]
- Rhymes: -ɑminen
- Syllabification(key): rie‧pot‧ta‧mi‧nen
Noun
editriepottaminen
- verbal noun of riepottaa
- (violently) dragging, hauling or pulling
- mauling, mishandling
Declension
editInflection of riepottaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | riepottaminen | riepottamiset | ||
genitive | riepottamisen | riepottamisten riepottamisien | ||
partitive | riepottamista | riepottamisia | ||
illative | riepottamiseen | riepottamisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | riepottaminen | riepottamiset | ||
accusative | nom. | riepottaminen | riepottamiset | |
gen. | riepottamisen | |||
genitive | riepottamisen | riepottamisten riepottamisien | ||
partitive | riepottamista | riepottamisia | ||
inessive | riepottamisessa | riepottamisissa | ||
elative | riepottamisesta | riepottamisista | ||
illative | riepottamiseen | riepottamisiin | ||
adessive | riepottamisella | riepottamisilla | ||
ablative | riepottamiselta | riepottamisilta | ||
allative | riepottamiselle | riepottamisille | ||
essive | riepottamisena | riepottamisina | ||
translative | riepottamiseksi | riepottamisiksi | ||
abessive | riepottamisetta | riepottamisitta | ||
instructive | — | riepottamisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |