riepu
Finnish edit
Etymology edit
Sound-symbolic.[1] Related to Ingrian reepu and Karelian riepu.
Pronunciation edit
Noun edit
riepu
Declension edit
Inflection of riepu (Kotus type 1*E/valo, p-v gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | riepu | rievut | ||
genitive | rievun | riepujen | ||
partitive | riepua | riepuja | ||
illative | riepuun | riepuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | riepu | rievut | ||
accusative | nom. | riepu | rievut | |
gen. | rievun | |||
genitive | rievun | riepujen | ||
partitive | riepua | riepuja | ||
inessive | rievussa | rievuissa | ||
elative | rievusta | rievuista | ||
illative | riepuun | riepuihin | ||
adessive | rievulla | rievuilla | ||
ablative | rievulta | rievuilta | ||
allative | rievulle | rievuille | ||
essive | riepuna | riepuina | ||
translative | rievuksi | rievuiksi | ||
abessive | rievutta | rievuitta | ||
instructive | — | rievuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
References edit
Further reading edit
- “riepu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03