riepu
Finnish
editEtymology
editSound-symbolic.[1] Related to Ingrian reepu and Karelian riepu.
Pronunciation
editNoun
editriepu
Declension
editInflection of riepu (Kotus type 1*E/valo, p-v gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | riepu | rievut | |
genitive | rievun | riepujen | |
partitive | riepua | riepuja | |
illative | riepuun | riepuihin | |
singular | plural | ||
nominative | riepu | rievut | |
accusative | nom. | riepu | rievut |
gen. | rievun | ||
genitive | rievun | riepujen | |
partitive | riepua | riepuja | |
inessive | rievussa | rievuissa | |
elative | rievusta | rievuista | |
illative | riepuun | riepuihin | |
adessive | rievulla | rievuilla | |
ablative | rievulta | rievuilta | |
allative | rievulle | rievuille | |
essive | riepuna | riepuina | |
translative | rievuksi | rievuiksi | |
abessive | rievutta | rievuitta | |
instructive | — | rievuin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
editcompounds
References
editFurther reading
edit- “riepu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03