riimillinen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editAdjective
editriimillinen
- rhymed (with a rhyme)
Declension
editInflection of riimillinen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | riimillinen | riimilliset | |
genitive | riimillisen | riimillisten riimillisien | |
partitive | riimillistä | riimillisiä | |
illative | riimilliseen | riimillisiin | |
singular | plural | ||
nominative | riimillinen | riimilliset | |
accusative | nom. | riimillinen | riimilliset |
gen. | riimillisen | ||
genitive | riimillisen | riimillisten riimillisien | |
partitive | riimillistä | riimillisiä | |
inessive | riimillisessä | riimillisissä | |
elative | riimillisestä | riimillisistä | |
illative | riimilliseen | riimillisiin | |
adessive | riimillisellä | riimillisillä | |
ablative | riimilliseltä | riimillisiltä | |
allative | riimilliselle | riimillisille | |
essive | riimillisenä | riimillisinä | |
translative | riimilliseksi | riimillisiksi | |
abessive | riimillisettä | riimillisittä | |
instructive | — | riimillisin | |
comitative | — | riimillisine |
Derived terms
editFurther reading
edit- “riimillinen”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03