rikkominen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editrikkominen
Declension
editInflection of rikkominen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rikkominen | rikkomiset | ||
genitive | rikkomisen | rikkomisten rikkomisien | ||
partitive | rikkomista | rikkomisia | ||
illative | rikkomiseen | rikkomisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | rikkominen | rikkomiset | ||
accusative | nom. | rikkominen | rikkomiset | |
gen. | rikkomisen | |||
genitive | rikkomisen | rikkomisten rikkomisien | ||
partitive | rikkomista | rikkomisia | ||
inessive | rikkomisessa | rikkomisissa | ||
elative | rikkomisesta | rikkomisista | ||
illative | rikkomiseen | rikkomisiin | ||
adessive | rikkomisella | rikkomisilla | ||
ablative | rikkomiselta | rikkomisilta | ||
allative | rikkomiselle | rikkomisille | ||
essive | rikkomisena | rikkomisina | ||
translative | rikkomiseksi | rikkomisiksi | ||
abessive | rikkomisetta | rikkomisitta | ||
instructive | — | rikkomisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |