rikomencar
Ido
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editrikomencar (present tense rikomencas, past tense rikomencis, future tense rikomencos, imperative rikomencez, conditional rikomencus)
- (intransitive) to begin anew, to recommence
Conjugation
edit Conjugation of rikomencar
|
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | rikomencar | rikomencir | rikomencor | ||||
| tense | rikomencas | rikomencis | rikomencos | ||||
| conditional | rikomencus | ||||||
| imperative | rikomencez | ||||||
| adjective active participle | rikomencanta | rikomencinta | rikomenconta | ||||
| adverbial active participle | rikomencante | rikomencinte | rikomenconte | ||||
| nominal active participle | singular | rikomencanto | rikomencinto | rikomenconto | |||
| plural | rikomencanti | rikomencinti | rikomenconti | ||||