riksmarskalk
Swedish
editEtymology
editriks- + marskalk. Cognate of German Reichsmarschall.
Noun
editriksmarskalk c
Declension
editDeclension of riksmarskalk | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | riksmarskalk | riksmarskalken | riksmarskalkar | riksmarskalkarna |
Genitive | riksmarskalks | riksmarskalkens | riksmarskalkars | riksmarskalkarnas |
References
edit- ^ Utrikes namnbok (7th ed., 2007) →ISBN