rimpuilu
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editrimpuilu
Declension
editInflection of rimpuilu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | rimpuilu | rimpuilut | |
genitive | rimpuilun | rimpuilujen rimpuiluiden rimpuiluitten | |
partitive | rimpuilua | rimpuiluja rimpuiluita | |
illative | rimpuiluun | rimpuiluihin | |
singular | plural | ||
nominative | rimpuilu | rimpuilut | |
accusative | nom. | rimpuilu | rimpuilut |
gen. | rimpuilun | ||
genitive | rimpuilun | rimpuilujen rimpuiluiden rimpuiluitten | |
partitive | rimpuilua | rimpuiluja rimpuiluita | |
inessive | rimpuilussa | rimpuiluissa | |
elative | rimpuilusta | rimpuiluista | |
illative | rimpuiluun | rimpuiluihin | |
adessive | rimpuilulla | rimpuiluilla | |
ablative | rimpuilulta | rimpuiluilta | |
allative | rimpuilulle | rimpuiluille | |
essive | rimpuiluna | rimpuiluina | |
translative | rimpuiluksi | rimpuiluiksi | |
abessive | rimpuilutta | rimpuiluitta | |
instructive | — | rimpuiluin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
edit- “rimpuilu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03