ripustin
Finnish
editPronunciation
editEtymology 1
editripustaa (“to hang, hang up”) + -in
Noun
editripustin
- hanger (that by which a thing is suspended)
Declension
editInflection of ripustin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ripustin | ripustimet | |
genitive | ripustimen | ripustimien ripustinten | |
partitive | ripustinta | ripustimia | |
illative | ripustimeen | ripustimiin | |
singular | plural | ||
nominative | ripustin | ripustimet | |
accusative | nom. | ripustin | ripustimet |
gen. | ripustimen | ||
genitive | ripustimen | ripustimien ripustinten | |
partitive | ripustinta | ripustimia | |
inessive | ripustimessa | ripustimissa | |
elative | ripustimesta | ripustimista | |
illative | ripustimeen | ripustimiin | |
adessive | ripustimella | ripustimilla | |
ablative | ripustimelta | ripustimilta | |
allative | ripustimelle | ripustimille | |
essive | ripustimena | ripustimina | |
translative | ripustimeksi | ripustimiksi | |
abessive | ripustimetta | ripustimitta | |
instructive | — | ripustimin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
editcompounds
Further reading
edit- “ripustin”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2
editVerb
editripustin