See also: Roan and roan

Galician

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Attested in local Medieval Latin documents as raudanus, probably of Germanic origin (compare Gothic 𐍂𐌰𐌿𐌳𐌰𐌽 (raudan), accusative of 𐍂𐌰𐌿𐌸𐍃 (rauþs, red)), from Proto-Germanic *raudaz. Cognate with Spanish roano.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

roán (feminine roá, masculine plural roáns, feminine plural roás)

  1. auburn
  2. roan
    • 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 221:
      El rrey Cástor, que sij́a sobre hũ bon caualo rroán
      king Castor, who was atop a good roan horse

References

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “roan”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “roan”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • roán” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • roán” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • ruán” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.