robactwo

Polish

Etymology

From robak (“worm”) +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔˈbat͡s.tfɔ/
• Rhymes: -at͡stfɔ
• Syllabification: ro‧bac‧two

Noun

robactwo n

1. (collective) vermin

Declension

Declension of robactwo

	singular
nominative	robactwo
genitive	robactwa
dative	robactwu
accusative	robactwo
instrumental	robactwem
locative	robactwie
vocative	robactwo

Related terms

adjectives

• robaczy
• robaczywy

 

nouns

• robal

 

verbs

• robaczywieć

 

Further reading

• robactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• robactwo in Polish dictionaries at PWN