rodlík
Old Czech
editEtymology
editCoined by Klaret. First attested in the 14th century. Compare Russian роди́тельный паде́ж (rodítelʹnyj padéž).
Pronunciation
editNoun
editrodlík m inan
Declension
editDeclension of rodlík (hard o-stem)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | rodlík | rodlíky | rodlíci, rodlíkové |
genitive | rodlíka, rodlíku | rodlíkú | rodlíkóv |
dative | rodlíku | rodlíkoma | rodlíkóm |
accusative | rodlík | rodlíky | rodlíky |
vocative | rodlíče | rodlíky | rodlíci, rodlíkové |
locative | rodlícě, rodlíku | rodlíkú | rodlíciech |
instrumental | rodlíkem | rodlíkoma | rodlíky |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
See also
edit- jmenovánek (“nominative case”)
- dánek (“dative case”)
- vinovánek (“accusative case”)
- volánek (“vocative case”)
Further reading
edit- Jan Gebauer (1903–1916) “rodlík”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění