rokonaik

Hungarian

Etymology

rokon +‎ -aik (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrokonɒjik]
• Hyphenation: ro‧ko‧na‧ik

Noun

rokonaik

1. third-person plural multiple-possession possessive of rokon

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	rokonaik
accusative	—	rokonaikat
dative	—	rokonaiknak
instrumental	—	rokonaikkal
causal-final	—	rokonaikért
translative	—	rokonaikká
terminative	—	rokonaikig
essive-formal	—	rokonaikként
essive-modal	—	rokonaikul
inessive	—	rokonaikban
superessive	—	rokonaikon
adessive	—	rokonaiknál
illative	—	rokonaikba
sublative	—	rokonaikra
allative	—	rokonaikhoz
elative	—	rokonaikból
delative	—	rokonaikról
ablative	—	rokonaiktól
non-attributive possessive - singular	—	rokonaiké
non-attributive possessive - plural	—	rokonaikéi