rotundum
Latin
editNoun
editrotundum n (genitive rotundī); second declension
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | rotundum | rotunda |
Genitive | rotundī | rotundōrum |
Dative | rotundō | rotundīs |
Accusative | rotundum | rotunda |
Ablative | rotundō | rotundīs |
Vocative | rotundum | rotunda |
Adjective
editrotundum