rozbój

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzbojь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.buj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔzbuj
• Syllabification: roz‧bój

Noun

rozbój m inan

1. armed robbery, robbery, mugging

   Synonyms: grabież, rabunek

2. brigandage

   Synonym: zbójectwo

Declension

Declension of rozbój

	singular	plural
nominative	rozbój	rozboje
genitive	rozboju	rozbojów
dative	rozbojowi	rozbojom
accusative	rozbój	rozboje
instrumental	rozbojem	rozbojami
locative	rozboju	rozbojach
vocative	rozboju	rozboje

Derived terms

nouns

• rozbój na prostej drodze
• rozbój na równej drodze
• rozbój w biały dzień
• rozbójnik

Further reading

• rozbój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozbój in Polish dictionaries at PWN