rozcięg

Polish

Etymology

Deverbal from rozciągać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.t͡ɕɛŋk/
• Rhymes: -ɔst͡ɕɛŋk
• Syllabification: roz‧cięg

Noun

rozcięg m inan

1. calabur tree (Muntingia calabura)

Declension

Declension of rozcięg

	singular	plural
nominative	rozcięg	rozcięgi
genitive	rozcięgu	rozcięgów
dative	rozcięgowi	rozcięgom
accusative	rozcięg	rozcięgi
instrumental	rozcięgiem	rozcięgami
locative	rozcięgu	rozcięgach
vocative	rozcięgu	rozcięgi

Further reading

• rozcięg in Polish dictionaries at PWN