rozdzierający
Polish edit
Etymology edit
From rozdzierać + -ący.
Pronunciation edit
Adjective edit
rozdzierający (comparative bardziej rozdzierający, superlative najbardziej rozdzierający, derived adverb rozdzierająco)
- agonizing, excruciating (extremely painful)
- piercing, earsplitting, shrill
Declension edit
Declension of rozdzierający (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozdzierający | rozdzierająca | rozdzierające | rozdzierający | rozdzierające | |
| genitive | rozdzierającego | rozdzierającej | rozdzierającego | rozdzierających | ||
| dative | rozdzierającemu | rozdzierającej | rozdzierającemu | rozdzierającym | ||
| accusative | rozdzierającego | rozdzierający | rozdzierającą | rozdzierające | rozdzierających | rozdzierające |
| instrumental | rozdzierającym | rozdzierającą | rozdzierającym | rozdzierającymi | ||
| locative | rozdzierającym | rozdzierającej | rozdzierającym | rozdzierających | ||
Participle edit
rozdzierający (active adjectival)
- active adjectival participle of rozdzierać
Further reading edit
- rozdzierający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozdzierający in Polish dictionaries at PWN