rozgałęźnik

Polish

rozgałęźnik (1.2)

Etymology

From -rozgałęziać się (“to branch off”) +‎ nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.ɡaˈwɛɲʑ.ɲik/
• Rhymes: -ɛɲʑɲik
• Syllabification: roz‧ga‧łęź‧nik

Noun

rozgałęźnik m inan

1. adapter; device that allows to attach more than one plug to a single socket

   Synonym: złodziejka

Declension

Declension of rozgałęźnik

	singular	plural
nominative	rozgałęźnik	rozgałęźniki
genitive	rozgałęźnika	rozgałęźników
dative	rozgałęźnikowi	rozgałęźnikom
accusative	rozgałęźnik	rozgałęźniki
instrumental	rozgałęźnikiem	rozgałęźnikami
locative	rozgałęźniku	rozgałęźnikach
vocative	rozgałęźniku	rozgałęźniki

See also

• (noun) przedłużacz

Further reading

• rozgałęźnik in Polish dictionaries at PWN