rozkmina

Polish

Etymology

Deverbal from rozkminić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈkmi.na/
• Rhymes: -ina
• Syllabification: roz‧kmi‧na

Noun

rozkmina f (diminutive rozkminka)

1. (colloquial) stumper, head-scratcher, brain-teaser (difficult puzzle or task to be figured out)

   Synonyms: łamigłówka, zagadka

Declension

Declension of rozkmina

	singular	plural
nominative	rozkmina	rozkminy
genitive	rozkminy	rozkmin
dative	rozkminie	rozkminom
accusative	rozkminę	rozkminy
instrumental	rozkminą	rozkminami
locative	rozkminie	rozkminach
vocative	rozkmino	rozkminy

Related terms

verb

• kminić
• rozkminiać
• rozkminić

 

Further reading

• rozkmina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkmina in Polish dictionaries at PWN