rozpieszczony

Polish

Etymology

From rozpieścić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.pjɛʂˈt͡ʂɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: roz‧piesz‧czo‧ny

Adjective

rozpieszczony (comparative bardziej rozpieszczony, superlative najbardziej rozpieszczony, no derived adverb)

1. spoiled (overly pampered)

Declension

Declension of rozpieszczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozpieszczony		rozpieszczona	rozpieszczone	rozpieszczeni	rozpieszczone
genitive	rozpieszczonego		rozpieszczonej	rozpieszczonego	rozpieszczonych
dative	rozpieszczonemu		rozpieszczonej	rozpieszczonemu	rozpieszczonym
accusative	rozpieszczonego	rozpieszczony	rozpieszczoną	rozpieszczone	rozpieszczonych	rozpieszczone
instrumental	rozpieszczonym		rozpieszczoną	rozpieszczonym	rozpieszczonymi
locative	rozpieszczonym		rozpieszczonej	rozpieszczonym	rozpieszczonych

Related terms

verbs

• rozpieszczać impf
• rozpieścić pf

 

Participle

rozpieszczony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rozpieścić

Further reading

• rozpieszczony in Polish dictionaries at PWN