rozporek

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzporъkъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpɔ.rɛk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔrɛk
• Syllabification: roz‧po‧rek

Noun

rozporek m inan

1. fly (strip that hides the opening of pants)

Declension

Declension of rozporek

	singular	plural
nominative	rozporek	rozporki
genitive	rozporka	rozporków
dative	rozporkowi	rozporkom
accusative	rozporek	rozporki
instrumental	rozporkiem	rozporkami
locative	rozporku	rozporkach
vocative	rozporku	rozporki

Related terms

verbs

• rozpruć
• rozpruwać

 

Further reading

• rozporek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozporek in Polish dictionaries at PWN