rozrządzenie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.ʐɔnˈd͡zɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: roz‧rzą‧dze‧nie

Noun

rozrządzenie n

1. verbal noun of rozrządzić
2. (law) disposition (of a will or testament)

Declension

Declension of rozrządzenie

	singular	plural
nominative	rozrządzenie	rozrządzenia
genitive	rozrządzenia	rozrządzeń
dative	rozrządzeniu	rozrządzeniom
accusative	rozrządzenie	rozrządzenia
instrumental	rozrządzeniem	rozrządzeniami
locative	rozrządzeniu	rozrządzeniach
vocative	rozrządzenie	rozrządzenia

Further reading

• rozrządzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozrządzenie in Polish dictionaries at PWN