rozstaj

See also: Rozstaj

Polish

Etymology

Deverbal from Old Polish rozstajać się (“to break up, to part ways”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.staj/
• Rhymes: -ɔsstaj
• Syllabification: roz‧staj
• Homophone: Rozstaj

Noun

rozstaj m inan

1. (usually in the plural) fork in the road

   Synonyms: rozdroże, (obsolete) rozstajnia, (obsolete) rozstajówka

Declension

Declension of rozstaj

	singular	plural
nominative	rozstaj	rozstaje
genitive	rozstaju	rozstajów/rozstai
dative	rozstajowi	rozstajom
accusative	rozstaj	rozstaje
instrumental	rozstajem	rozstajami
locative	rozstaju	rozstajach
vocative	rozstaju	rozstaje

Derived terms

prepositional phrase

• na rozstajach

 

Related terms

adjective

• rozstajny

 

Further reading

• rozstaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozstaj in Polish dictionaries at PWN