roztrzepanie

Polish

Etymology

From roztrzepać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.tʂɛˈpa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: roz‧trze‧pa‧nie

Noun

roztrzepanie n

1. verbal noun of roztrzepać
2. absent-mindedness, inattention

   Synonyms: nieuwaga, roztargnienie, rozkojarzenie

Declension

Declension of roztrzepanie

	singular
nominative	roztrzepanie
genitive	roztrzepania
dative	roztrzepaniu
accusative	roztrzepanie
instrumental	roztrzepaniem
locative	roztrzepaniu
vocative	roztrzepanie

Further reading

• roztrzepanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztrzepanie in Polish dictionaries at PWN