roztwór

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orztvorъ. By surface analysis, deverbal from roztworzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.tfur/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔstfur
• Syllabification: roz‧twór

Noun

roztwór m inan

1. (chemistry) solution (liquid mixture)

Declension

Declension of roztwór

	singular	plural
nominative	roztwór	roztwory
genitive	roztworu	roztworów
dative	roztworowi	roztworom
accusative	roztwór	roztwory
instrumental	roztworem	roztworami
locative	roztworze	roztworach
vocative	roztworze	roztwory

Further reading

• roztwór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztwór in Polish dictionaries at PWN