rustykalny

Polish

Etymology

From Latin rūsticānus, rūsticus +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /rus.tɘˈkal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: rus‧ty‧kal‧ny

Adjective

rustykalny (not generally comparable, comparative bardziej rustykalny, superlative najbardziej rustykalny, derived adverb rustykalnie)

1. (literary) rustic (country-styled or pastoral; rural)

   Synonyms: wiejski, wsiowy

   Antonyms: miastowy, miejski

2. (literary) rustic (typical of rural residents)

   Synonyms: wiejski, wsiowy

   Antonyms: miastowy, miejski

   Hypernym: ludowy

Declension

Declension of rustykalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rustykalny		rustykalna	rustykalne	rustykalni	rustykalne
genitive	rustykalnego		rustykalnej	rustykalnego	rustykalnych
dative	rustykalnemu		rustykalnej	rustykalnemu	rustykalnym
accusative	rustykalnego	rustykalny	rustykalną	rustykalne	rustykalnych	rustykalne
instrumental	rustykalnym		rustykalną	rustykalnym	rustykalnymi
locative	rustykalnym		rustykalnej	rustykalnym	rustykalnych

Derived terms

nouns

• rustykalność

 

Related terms

nouns

• rustykalizacja
• rustykalizm

 

Further reading

• rustykalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rustykalny in Polish dictionaries at PWN