rywal

Polish

Etymology

Borrowed from French rival, from Latin rīvālis.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɨ.val/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨval
• Syllabification: ry‧wal

Noun

rywal m pers (female equivalent rywalka)

1. rival, competitor

   Synonym: konkurent

Declension

Declension of rywal

	singular	plural
nominative	rywal	rywale
genitive	rywala	rywali
dative	rywalowi	rywalom
accusative	rywala	rywali
instrumental	rywalem	rywalami
locative	rywalu	rywalach
vocative	rywalu	rywale

Related terms

noun

• rywalizacja

 

verb

• rywalizować

 

Further reading

• rywal in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rywal in Polish dictionaries at PWN