rzeźny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rězьnъ. By surface analysis, rzezać +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛʑ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛʑnɨ
• Syllabification: rzeź‧ny

Adjective

rzeźny (not comparable, no derived adverb)

1. (of an animal) meant for slaughter
2. (relational) slaughter

   Synonym: rzeźniany

Declension

Declension of rzeźny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rzeźny		rzeźna	rzeźne	rzeźni	rzeźne
genitive	rzeźnego		rzeźnej	rzeźnego	rzeźnych
dative	rzeźnemu		rzeźnej	rzeźnemu	rzeźnym
accusative	rzeźnego	rzeźny	rzeźną	rzeźne	rzeźnych	rzeźne
instrumental	rzeźnym		rzeźną	rzeźnym	rzeźnymi
locative	rzeźnym		rzeźnej	rzeźnym	rzeźnych

Related terms

adjective

• rzeźnicki
• rzeźniczy

 

nouns

• rzeźnia
• rzeźnica
• rzeźnictwo
• rzeźnik

 

Further reading

• rzeźny in Polish dictionaries at PWN