rzucanie

Polish

Etymology

From rzucać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐuˈt͡sa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: rzu‧ca‧nie

Noun

rzucanie n

1. verbal noun of rzucać

Declension

Declension of rzucanie

	singular
nominative	rzucanie
genitive	rzucania
dative	rzucaniu
accusative	rzucanie
instrumental	rzucaniem
locative	rzucaniu
vocative	rzucanie

Further reading

• rzucanie in Polish dictionaries at PWN