sântuleț

Romanian

Etymology

From sânt +‎ -uleț.

Noun

sântuleț m (plural sântuleți)

1. diminutive of sânt; small saint

Declension

Declension of sântuleț

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) sântuleț	sântulețul	(niște) sântuleți	sântuleții
genitive/dative	(unui) sântuleț	sântulețului	(unor) sântuleți	sântuleților
vocative	sântulețule		sântuleților