séiléir

Irish

Alternative forms

• séileoir

Etymology

Inherited from Middle Irish seigléir, from Middle English gayoler, jayler, from Old French gaiolier, jaiolier.

Noun

séiléir m (genitive singular séiléara, nominative plural séiléirí)

1. jailer

Declension

Declension of séiléir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative séiléir séiléirí Vocative a shéiléir a shéiléirí Genitive séiléara séiléirí Dative séiléir séiléirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an séiléir na séiléirí Genitive an tséiléara na séiléirí Dative leis an séiléir don séiléir leis na séiléirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
séiléir	shéiléir after an, tséiléir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “séiléir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN