sözlükçülük

Turkish

Etymology

From sözlükçü +‎ -lük.

Noun

sözlükçülük (definite accusative sözlükçülüğü, plural sözlükçülükler)

1. lexicography

Declension

Inflection
Nominative	sözlükçülük
Definite accusative	sözlükçülüğü
	Singular	Plural
Nominative	sözlükçülük	sözlükçülükler
Definite accusative	sözlükçülüğü	sözlükçülükleri
Dative	sözlükçülüğe	sözlükçülüklere
Locative	sözlükçülükte	sözlükçülüklerde
Ablative	sözlükçülükten	sözlükçülüklerden
Genitive	sözlükçülüğün	sözlükçülüklerin

Synonyms

• leksikografi

Further reading

• “sözlükçülük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu