süymek

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	сюймек
Roman

Etymology

From Common Kipchak *süy-, from Proto-Turkic *seb- (“to love, like”).

Pronunciation

• Hyphenation: süy‧mek

Verb

süymek (Northern dialect)

1. to love
2. to like

Usage notes

• Literary form: sevmek

Conjugation

Conjugation of süymek (Northern)

infinitive			süymek
gerund			süyme
repeated gerund1)			süye
temporal gerund			süyyatırğanda
non-future participle			süygen
future participle			süyecek
way of doing			süyip
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	süyürmen	süyürsiñ	süyür	süyürmiz	süyürsiz	süyürler
		continuous	süyem	süyesiñ	süye	süyemiz	süyesiñiz	süyeler
		perfect	süygemen	süygesiñ	süygen	süygemiz	süygesiz	süygenler
	past	simple	süydim	süydiñ	süydi	süydik	süydiñiz	süydiler
		continuous	süyedim	süyediñ	süyedi	süyedik	süyediñiz	süyediler
	future		süyecekmen	süyeceksiñ	süyecek	süyecekmiz	süyeceksiñiz	süyecekler
conditional			süysem	süyseñ	süyse	süysek	süyseñiz	süyseler
optative			süyeyim	süyesiñ	süye	süyeyik	süyesiz	süyeler
imperative			–	süy	–	–	süyin	–
1)Only used for repeatings of a verb.

References

• “süymek”, in Luğatçıq (in Russian)