służbowy

Polish

Etymology

From służba +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /swuʐˈbɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: służ‧bo‧wy

Adjective

służbowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) service

   czapka służbowa ― service cap

   pistolet służbowy ― service pistol

   rewolwer służbowy ― service revolver

   wejście służbowe ― service entrance

2. (relational) business, company, official

   droga służbowa ― official channel; chain of command

   obowiązek służbowy ― official duty

   podróż służbowa ― business travel

   samochód służbowy ― company car

   służbowy lunch ― business lunch

   spotkanie służbowe ― business meeting

   sprawy służbowe ― business matters

   telefon służbowy ― company phone

   użytek służbowy ― business use

   wyjazd służbowy ― business trip

Declension

Declension of służbowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	służbowy		służbowa	służbowe	służbowi	służbowe
genitive	służbowego		służbowej	służbowego	służbowych
dative	służbowemu		służbowej	służbowemu	służbowym
accusative	służbowego	służbowy	służbową	służbowe	służbowych	służbowe
instrumental	służbowym		służbową	służbowym	służbowymi
locative	służbowym		służbowej	służbowym	służbowych

Noun

służbowy m pers (female equivalent służbowa)

1. (military) soldier on duty

   Hypernym: dyżurny

Declension

Declension of służbowy

	singular	plural
nominative	służbowy	służbowi
genitive	służbowego	służbowych
dative	służbowemu	służbowym
accusative	służbowego	służbowych
instrumental	służbowym	służbowymi
locative	służbowym	służbowych
vocative	służbowy	służbowi

Further reading

• służbowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• służbowy in Polish dictionaries at PWN