safiiri
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish safir, ultimately from Latin sapphīrus, from Ancient Greek σάπφειρος (sáppheiros).
Pronunciation edit
Noun edit
safiiri
Declension edit
Inflection of safiiri (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | safiiri | safiirit | ||
genitive | safiirin | safiirien safiireiden safiireitten | ||
partitive | safiiria | safiireita safiireja | ||
illative | safiiriin | safiireihin | ||
singular | plural | |||
nominative | safiiri | safiirit | ||
accusative | nom. | safiiri | safiirit | |
gen. | safiirin | |||
genitive | safiirin | safiirien safiireiden safiireitten | ||
partitive | safiiria | safiireita safiireja | ||
inessive | safiirissa | safiireissa | ||
elative | safiirista | safiireista | ||
illative | safiiriin | safiireihin | ||
adessive | safiirilla | safiireilla | ||
ablative | safiirilta | safiireilta | ||
allative | safiirille | safiireille | ||
essive | safiirina | safiireina | ||
translative | safiiriksi | safiireiksi | ||
abessive | safiiritta | safiireitta | ||
instructive | — | safiirein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “safiiri”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03