samobójstwo

Polish

Etymology

From samobójca +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔˈbuj.stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ujstfɔ
• Syllabification: sa‧mo‧bój‧stwo

Noun

samobójstwo n

1. suicide (instance of killing oneself)
2. (figuratively) suicide (action that could cause the literal or figurative death of a person or organization, although death is not the aim of the action)

Declension

Declension of samobójstwo

	singular	plural
nominative	samobójstwo	samobójstwa
genitive	samobójstwa	samobójstw
dative	samobójstwu	samobójstwom
accusative	samobójstwo	samobójstwa
instrumental	samobójstwem	samobójstwami
locative	samobójstwie	samobójstwach
vocative	samobójstwo	samobójstwa

Related terms

adjective

• samobójczy

 

adverb

• samobójczo

 

nouns

• samobój
• samobójca
• samobójczyni

 

Further reading

• samobójstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samobójstwo in Polish dictionaries at PWN