samookaleczenie

Polish

Etymology

From samo- +‎ okaleczenie.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔ.ɔ.ka.lɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: sa‧mo‧o‧ka‧le‧cze‧nie

Noun

samookaleczenie n

1. self-mutilation, self-harm

Declension

Declension of samookaleczenie

	singular	plural
nominative	samookaleczenie	samookaleczenia
genitive	samookaleczenia	samookaleczeń
dative	samookaleczeniu	samookaleczeniom
accusative	samookaleczenie	samookaleczenia
instrumental	samookaleczeniem	samookaleczeniami
locative	samookaleczeniu	samookaleczeniach
vocative	samookaleczenie	samookaleczenia

Further reading

• samookaleczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samookaleczenie in Polish dictionaries at PWN