Veps edit

Etymology edit

From seišta +‎ -tada.

Verb edit

seižutada

  1. to stop, to bring to a standstill
  2. to suspend

Inflection edit

Inflection of seižutada (inflection type 5/vodada)
1st infinitive seižutada
present indic. seižutab
past indic. seižuti
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular seižutan seižutin
2nd singular seižutad seižutid seižuta
3rd singular seižutab seižuti seižutagha
1st plural seižutam seižutim seižutagam
2nd plural seižutat seižutit seižutagat
3rd plural seižutadas
seižutaba
seižutiba seižutagha
sing. conneg.1 seižuta seižutand seižuta
plur. conneg. seižutagoi seižutanugoi seižutagoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular seižutaižin seižutanuižin seižutanen
2nd singular seižutaižid seižutanuižid seižutaned
3rd singular seižutaiži seižutanuiži seižutaneb
1st plural seižutaižim seižutanuižim seižutanem
2nd plural seižutaižit seižutanuižit seižutanet
3rd plural seižutaižiba seižutanuižiba seižutaneba
connegative seižutaiži seižutanuiži seižutane
non-finite forms
1st infinitive seižutada
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive seižutades inessive seižutamas
instructive seižutaden illative seižutamaha
participles elative seižutamaspäi
present active seižutai adessive seižutamal
past active seižutanu abessive seižutamat
past passive seižutadud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

Derived terms edit

References edit