semiustilans
Latin edit
Etymology edit
Present participle of sēmiustilō.
Participle edit
sēmiustilāns (genitive sēmiustilantis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of sēmustulans
Declension edit
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | sēmiustilāns | sēmiustilantēs | sēmiustilantia | ||
Genitive | sēmiustilantis | sēmiustilantium | |||
Dative | sēmiustilantī | sēmiustilantibus | |||
Accusative | sēmiustilantem | sēmiustilāns | sēmiustilantēs sēmiustilantīs |
sēmiustilantia | |
Ablative | sēmiustilante sēmiustilantī1 |
sēmiustilantibus | |||
Vocative | sēmiustilāns | sēmiustilantēs | sēmiustilantia |
1When used purely as an adjective.