senigi

Esperanto

Etymology

From sen (“without”) +‎ -igi (“to cause to be”).

Pronunciation

• IPA^(key): [senˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: sen‧i‧gi

Verb

senigi (present senigas, past senigis, future senigos, conditional senigus, volitive senigu)

1. (transitive) to deprive

Conjugation

Conjugation of senigi present past future singular plural singular plural singular plural tense senigas senigis senigos active participle seniganta senigantaj seniginta senigintaj senigonta senigontaj acc. senigantan senigantajn senigintan senigintajn senigontan senigontajn passive participle senigata senigataj senigita senigitaj senigota senigotaj acc. senigatan senigatajn senigitan senigitajn senigotan senigotajn nominal active participle seniganto senigantoj seniginto senigintoj senigonto senigontoj acc. seniganton senigantojn seniginton senigintojn senigonton senigontojn nominal passive participle senigato senigatoj senigito senigitoj senigoto senigotoj acc. senigaton senigatojn senigiton senigitojn senigoton senigotojn adverbial active participle senigante seniginte senigonte adverbial passive participle senigate senigite senigote infinitive senigi imperative senigu conditional senigus